My Dearest Barako,
Mga ilang araw na lang at nalalapit na ang ating permanenteng paghihiwalay. Grabe, kapag iniisip ko na mawawala ka sa buhay ko, nalulungkot ako na hindi ko maintindihan. Aminado naman ako kasi na adik ako sa iyo. Walang araw na hindi kita nakasama sa loob ng napakaraming taon. Bata pa lang ako anjan ka na, at saksi ka rin sa maraming pangyayari sa aking buhay.
Nandoon ka noong kailangan kong tapusin ang dapat tapusin. Naandoon ka maging noong lamay ng aking ina. Naandon ka sa mga ilang gabing puyatan dahil sa pag-aaral ko. Naandon ka sa maraming beses kong pakikipagkuwentuhan sa aking mga kaibigan. Nandiyan ka palagi kapiling ko.
Ngayon na kailangan kong harapin ang isang bagay na matagal kong pinag-isipan, nakapagdesisyon na nga ako. Kailangan kitang iwan.Gusto kong sabihin na salamat sa ilang taon mong pagsama sa akin sa mga panahong stressed ako, sa mga panahong naglalamay ako ng mga bagay-bagay na dapat isakatuparan. Ikaw ang gumising sa inaantok kong damdamin, ikaw ang kasama ko sa pagpupuyat dahil marami akong aralin o babasahin.
Sa mahabang panahon na tayo ay nagkasamasalamat dahil naging paborito kita. Maghihiwalay na tayo, ayoko man pero kailangan, mahirap man pero ito ang nararapat para muli akong makangiti. Kailangan ko itong gawin para makamtan ko muli ang liwanag.
Sabi nila kasi hindi ka na nakakabuti para sa akin, at hindi raw kita pwedeng isabay kung may nais akong gawin. Sorry kung ikaw yung pinili kong i-give up. Sorry dahil kung hindi ko gagawin ito, hindi na kita pakakawalan, mas mahihirapan ako, mas mapapamahal ako, mas tatagal ang proseso.
Iiwan kita ngayon pero sana huwag kang magtampo, alam ko na balang araw, muli tayong magkikita, at maghaharap. Sana pag nangyari yun, mas matapang na akong tanggihan ka. Sana mas kaya ko nang mabuhay nang wala ka.Nagmamahal,Coffee Addict
No comments:
Post a Comment