Addict Sa'Yo!

My Dearest Barako,

     Mga ilang araw na lang at nalalapit na ang ating permanenteng paghihiwalay. Grabe, kapag iniisip ko na mawawala ka sa buhay ko, nalulungkot ako na hindi ko maintindihan. Aminado naman ako kasi na adik ako sa iyo. Walang araw na hindi kita nakasama sa loob ng napakaraming taon. Bata pa lang ako anjan ka na, at saksi ka rin sa maraming pangyayari sa aking buhay.

     Nandoon ka noong kailangan kong tapusin ang dapat tapusin. Naandoon ka maging noong lamay ng aking ina. Naandon ka sa mga ilang gabing puyatan dahil sa pag-aaral ko. Naandon ka sa maraming beses kong pakikipagkuwentuhan sa aking mga kaibigan. Nandiyan ka palagi kapiling ko. 

     Ngayon na kailangan kong harapin ang isang bagay na matagal kong pinag-isipan, nakapagdesisyon na nga ako. Kailangan kitang iwan. 

     Gusto kong sabihin na salamat sa ilang taon mong pagsama sa akin sa mga panahong stressed ako, sa mga panahong naglalamay ako ng mga bagay-bagay na dapat isakatuparan. Ikaw ang gumising sa inaantok kong damdamin, ikaw ang kasama ko sa pagpupuyat dahil marami akong aralin o babasahin. 

     Sa mahabang panahon na tayo ay nagkasamasalamat dahil naging paborito kita. Maghihiwalay na tayo, ayoko man pero kailangan, mahirap man pero ito ang nararapat para muli akong makangiti. Kailangan ko itong gawin para makamtan ko muli ang liwanag. 

     Sabi nila kasi hindi ka na nakakabuti para sa akin, at hindi raw kita pwedeng isabay kung may nais akong gawin. Sorry kung ikaw yung pinili kong i-give up. Sorry dahil kung hindi ko gagawin ito, hindi na kita pakakawalan, mas mahihirapan ako, mas mapapamahal ako, mas tatagal ang proseso. 

     Iiwan kita ngayon pero sana huwag kang magtampo, alam ko na balang araw, muli tayong magkikita, at maghaharap. Sana pag nangyari yun, mas matapang na akong tanggihan ka. Sana mas kaya ko nang mabuhay nang wala ka.

                                                                                                                   Nagmamahal, 

                                                                                                                   Coffee Addict

komplikado

akala ko, ako na ang pinakacomplicated at pinakamagulo ang pinagdaanan pagdating sa lovelife kumpara sa mga kaibigan ko.  ngayon ko na realize na hindi pa, kung tutuusin, sa sitwasyon ko ngayon, ako pa ang pinakamaswerte, at ike-claim ko na, pinakamasaya. oo wala akong asawa, anak, o boyfriend, pero wala rin akong problema, sakit sa ulo, iniisip, o kinakatakutan...

ngayon ko naisip na iba't-iba talaga ang contentment ng tao, iba iba rin ang level ng happiness. hindi natin pwedeng ikumpara ang sarili natin palagi sa ibang tao, lalo't higit sa mga kaibigan mo o taong malalapit sa iyo.  "hindi ako ikaw, o hindi ako siya", yan ang palagi kong isinasaksak sa utak ko, at sana ay maintindihan ng mga tao na mahilig magkumpara sakin sa kung sinu-sino, kahit  pa nga mabuting tao naman yung pinagkukumparahan.

masarap kasing magkaroon ng individuality eh, kahit pa nga sa mga problema, mas okey pa rin yung unique lang yung para sa iyo. hindi naman lahat kasi ng tao, pare-pareho ang pagtanggap sa mga nangyayari sa buhay nila. merong iba na akala mo simbigat na ng mundo ang pasan pasan na problema, pero meron naman na kahit pa ilang bagyo ang dumaan, ayun nakatayo pa rin at lumalaban.  maaring ang mundo para sa akin, isang pirasong bato lang ang katumbas para sa ibang tao, kung problema ang pag-uusapan.

at dahil nga problema, at lovelife ang topic nitong sinusulat ko, sobra lang akong nagulat na napaka kumplikado na pala nang pinagdadaanan ng isang kaibigan ko. hndi ko lubos maisip kung paano niya nagawang pasukin ang bagay na iyon. pero isa lang din naman ang masasabi ko sa kanya, proud pa rin ako sa kanya dahil naging responsable siyang harapin kung anuman yung mga dapat niyang harapin, tama, hindi siya nagpatalo sa mga pagsubok, at sana wag siyang magpatalo sa mga susunod pa.

haaay.....ngayon ko talaga naisip na napakaswerte ko. anu pa bang mahihiling ko? wala lang akong titulo para masabing committed ako, pero masaya ako ng ganito, alam ko na may nagmamahal sa akin, at alam ko na marunong akong magmahal, yun naman ang mas importante siguro :)